PEDER

PEDER i. (fars. peder). Esk. Baba: Akşam üstü kızlarını, kardeşlerini almak için mek­tep kapısına gelen peder ve biraderlerin ne kadar çok olduğuna dikkat ediyor mu­sun? (R. N. Güntekin). Mahkûm olarak ye'se şu biçare peder de I Evlâdını şayed o karanlık gecelerde I Vazgeçmiş olsaydı ara­maktan ne bulurdu? (M. Â. Ersoy). || Pe-der-ender, üvey baba. || Peder-mande, ba­badan kalma. || Kayın peder. Bk. KAYIN­PEDER.
♦ Pederane zf. Esk. Baba gibi, babaya yakışacak tarzda: Bugün sana pederane ih­tar ediyorum (R. N. Güntekin). || Sıf. Ba­baya yaraşır.
4 Pederi i. Esk. Baba olma hali, babalık. (M)
PEDEROS i. (yun. paideros). Beyaz opal çeşidi. (L)